วัดหนองยาว ตั้งอยู่เลขที่ 199 หมู่ที่ 4 ตำบลเวียง อำเภอเวียงป่าเป้า จังหวัดเชียงราย สังกัด คณะสงฆ์มหานิกาย ได้รับอนุญาตให้สร้างวัดพุทธศักราช 2462 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา วันที่ 9 กุมภาพันธ์ พุทธศักราช 2489 (หนังสือประวัติวัดทั่วราชอาณาจักร เล่มที่ 8 หน้า 750-751)
"หลวงพ่อพระเจ้าแสนแซ่" แต่เดิมชาวบ้านทั่วไปเรียกว่า "พระเจ้าทองทิพย์" สร้างขึ้นในสมัยใด ไม่มีหลักฐานปรากฏ เป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัย หล่อด้วยโลหะสำริด ศิลปะเชียงราย หน้าตักกว้าง 78-79 เซนติเมตร สูง 109 เซนติเมตร เดิมตั้งอยู่ข้างหนองน้ำบริเวณวัดร้าง ซึ่งอยู่ห่างจากวัดหนองยาว ปัจจุบันไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ ประมาณ 1 กิโลเมตร วัดร้างแห่งนี้เป็นวัดร้างมาแต่สมัยโบราณหลายร้อยปี หลายชั่วอายุคน มีสภาพเหลือเพียงเศษอิฐ ปูน กระเบื้องเท่านั้น จากการบอกเล่าสืบๆ ต่อกันมาก็มีสภาพเท่าที่เห็นปัจจุบัน แต่มีร่องรอยของชุมชนโบราณและเศษของใช้กระจัดกระจายอยู่อย่างกว้างขวางในบริเวณใกล้เคียง
บ้านหนองยาวเริ่มมีคนอพยพเข้ามาตั้งรกรากครั้งแรก ประมาณพุทธศักราช 2360 จำนวนพลเมืองและหลังคาเรือนได้เพิ่มขึ้นตามกาลเวลา จนสามารถสร้างสถานที่สำหรับใช้ประกอบพิธีทางพระพุทธศาสนาได้ ซึ่งทางภาคเหนือเรียกว่า "อาราม" และได้อาราธนาพระภิกษุสามเณรมาอยู่จำพรรษาตลอดมา และชาวบ้านได้อาศัยอารามเป็นสถานที่เรียนหนังสือโดยมีพระภิกษุสงฆ์ช่วยเป็นครูสอน
ประมาณพุทธศักราช 2412 พระภิกษุซึ่งชาวบ้านิมนต์มาจากจังหวัดเชียงใหม่ 2 รูป มาจำพรรษา ณ อารามบ้านหนองยาว ชวนชาวบ้านทั้งหมดร่วมกันไปอัญเชิญพระพุทธรูปจากวัดร้างมาประดิษฐานเป็นพระประธานประจำอารามบ้านหนองยาว และร่วมกันสร้างเสนาสนะต่างๆ จนได้รับอนุญาตให้สร้างวัดเมื่อพุทธศักราช 2462 และได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาในปีพุทธศักราช 2489 (ขอบคุณข้อมูลจากวัดหนองยาว เวียงป่าเป้า เชียงราย)
