การเล่าค่าวเป็นภูมิปัญญาของชาวบ้านที่คิดคำค่าวและแต่งเองแล้วนำมาเล่าค่าวให้กันฟังในงานขึ้นบ้านใหม่ งานศพ งานปอยบวชลูกแก้ว และเล่าค่าวกันจนสว่าง สมัยก่อนที่เทคโนโลยียังไม่มี ไม่มีเครื่องเสียง ไม่มีดนตรี ไม่มีเพลงให้ฟังเหมือนกับปัจจุบัน เมื่อมีงานก็อาศัยการเล่าค่าวเพื่อสร้างความสนุกสนานรื่นเริงให้กับผู้ที่มาร่วมงานได้ฟังกัน อย่างเช่นงานศพก็จะเล่าค่าวเพื่อให้คลายความหมองเศร้า และเมื่อยุคสมัยเปลี่ยนไปการเล่าค่าวจึงหายไปตามกาลเวลา แต่ก็ยังคงมีหลงเหลือให้ฟังอยู่ไม่มากนักกับผู้เฒ่าผู้แก่..ในยุคปัจจุบัน
ค่าว..ปั๋นปอนปี๋ใหม่
ยอหัตถา ฝ่ามือกราบนบ ต่านตี่เคารพ ปี่น้องตังหลาย เจิญฟังค่าวจ้อย ม่อนน้อยขะย๋าย บ่ว่าญิงจาย ตายายปี่ป้า 55 ผ่านไป ปี่น้องเจ้าข้า เป๋นปี่จัยยา บ่น้อย 56 เข้ามา สดใสช้อยล้อย เป๋นปี๋โจ๊คห้อย เนอนาย ม้าอัศฏรเรืองไลเชิดสาย เป๋นปี๋สบาย เนอนายปี่ข้า สัปปะเคราะห์ปี๋ เดือนวันตั๋วกล้า ขอได้รีรา กาดก้อยเคราะห์เจ็บเคราะห์เป๋น หนาวเย็นใหญ่น้อย อย่ามาจ่องห้อย ก๋ายา สัปปะเคราะห์ฮ้าย อย่ามาคล้ายมาหาหื้อได้ไกกา ตกน้ำแม่กว้าง ตั้งแต่นี้ไป หื้อสมไฝ่อ้าง เนอปี๋น้องเฮา 8 ทิศ เจ้านายต้าวขุน ไพร่ราษฏร์ญาติมิตร เมื่อคิดอยากได้ อันใด หื้อสมใฝ่คิด ดั่งความตั้งใจ๋ บ่ว่าญิงจาย เหมือนกั๋นตั่วหน้า หาเงินได้เงินหาทองเจ้าข้า ทรัพย์สินไหลมา ดั่งน้ำ จะเยี๊ยะอันใด มีของเตื่อมก้ำ เนอปี่น้องข้า อาวอา อายุวรรณะ พละสุขา โหตุตีฆา เหมือนกั๋นจู่ผู้ ลงทุนก้าขาย แม่นกเขาตู้ ก่ำไรไหลจู เตียงเต้า หลับดีฝันดี กู่ค่ำกู่เจ้าเนอปี่น้องเจ้า คนดี จะยกย่างย้าย นาดคล้ายวีถี 8 ทิศก็ดี มีจัยโจ๊คกล้า ล่ำรวยเงินทอง เหมือนกันตั่วหน้าพร้อมฝูงอาวอา ญาติมิตร ตั่วประเทศไทย สดใสเรืองฤทธิ์ จีวิตเจิดจ้า เนอนาย อยู่เย็นเป๋นสุข สมดั๋งใจ๋หมาย สมกำบรรยาย เนอนายปี่ป้า ม่อนขออวยพร เถิงปี่น้องข้า ตั่วถิ่นไทยนา 8 ทิศ ปริโยสาน ก่อนเนอญาติมิตร ขอพักเต้าอี้ วางลง ทุกๆ คน โจคดีเนอเจ้า เต้านี้ก่อนแหละนายเฮอ..
นานแล้วที่ไม่ได้ฟังคำค่าว คำจ้อย คำซอ จนเกือบลืม..!!!
ตอบลบ