ในพุทธประวัติ ขณะเมื่อวันครั้งจะตรัสรู้ องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงประทับ ณ พระแท่นวัชรอาสน์ ใต้ต้นศรีมหาโพธิ์ ได้ตั้งอธิษฐานด้วยจิตใจอันแข็งแกร่งประดุจเพชรว่า "ถึงแม้ว่าเลือดเนื้อและร่างกายนี้จะเหือดแห้งเหลือแต่เอ็นและกระดูกก็ตามที หากยังไม่บรรลุอนุตตรสัมมา สัมโพธิญาณเราจะไม่ล้มเลิกความเพียร ลุกไปจากที่นั่งนี้เป็นเด็ดขาด" ประณิธานนี้ ร้อนถึงจิตริษยาด้วยมิจฉาทิฏฐิของพระสุรัสสวดีมาร เห็นผิดคิดเกรงว่าหากพระพุทธเจ้าทรงตรัสรู้เมื่อใดจะสั่งสอนเวไนยสัตว์ให้บรรลุธรรมกันหมด จะไม่เหลือใครอยู่ใต้อำนาจของตน จึงขี่ช้างคิริเมขนำทัพเสนามารและบริวารมาขัดขวาง จนเหล่าเทวดาหลบหนีไปหมดทิ้ง พระสัมมาสัมพุทธเจ้าผจญมารเพียงลำพัง
พระพุทธองค์ทรงวางพระหัตถ์แล้วอ้างถึงพระนางเทวธิดา สุนธรีพระแม่เจ้าแห่งธรณีให้มาเป็นสักขีพยานที่ได้รับรู้ทุกครั้งที่ทรงกรวดน้ำอธิษฐานขณะสร้างพระบารมี ๓๐ ทัศน์ที่บำเพ็ญมา ๒๐ อสงไขย์ แสนมหากัป จนครบถ้วนสมบูรณ์ถึงขณะนี้
พระแม่ธรณีจึงปรากฏกายขึ้นทำแผ่นดินให้หวั่นไหวแล้วบิดมวยผมหลั่งน้ำแห่งพุทธบารมีไหลท่วมทำลายทัพพญามารแตกพ่ายไป เป็นเหตุให้ทรงชนะพญามารและได้ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า อานิสงส์แห่งการกราบสักการะ จะมีชีวิตที่อบอุ่น เที่ยงธรรม หนักแน่น มั่งคั่ง มั่นคง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น