คำขวัญประจำอำเภอ "เมืองโบราณเวียงกาหลง มีองค์พระธาตุแม่เจดีย์ น้ำพุร้อนดี ทุ่งเทวี และโป่งน้ำร้อน"
ประวัติความเป็นมา
เมื่อประมาณ ๑๐๐ ปีเศษมาแล้ว อำเภอเวียงป่าเป้า เป็นเพียงหมู่บ้านเล็กๆ แห่งหนึ่ง พึ่งจะมาสร้างเป็นบ้านเมืองใหม่ โดยเจ้าอินทรวิชยานนท์ เจ้าครองนครเชียงใหม่ ได้แต่งตั้งให้พระยาไชยวงค์ ควบคุมราษฏรชาวนครเชียงใหม่ขึ้นมาหักร้างถางพงโก่น สร้างที่ดินซึ่งเป็นที่รกร้างว่างเปล่าเป็นที่ป่าแห่งหนึ่งชื่อว่า "เฟือยไฮ" (ป่าไทร) ขนามนามเมืองนี้ว่า "เมืองเฟือยไฮ" และดำรงตำแหน่งเป็นพ่อเมืองปกครองเมืองนี้ตลอดมา
ประมาณปี พ.ศ.๒๔๓๐ พระยาไชยวงค์ ได้ย้ายเมืองมาทางทิศเหนือที่ว่าการอำเภอปัจจุบัน โดยให้ราษฏรโก่นสร้างถางป่าเปล้า (ไม้เปล้า ภาษาพื้นเมืองเรียกว่า ไม้เป้า) ก่อสร้างเป็นเมืองขึ้นใหม่ขนานนามตามชื่อป่าเป็นภาษาพื้นเมืองว่า "เมืองป่าเป้า" ต่อมาในราว พ.ศ.๒๔๔๐ พระยาไชยวงค์ ได้ถึงแก่กรรม พระยาเทพณรงค์ ผู้เป็นบุตรเขย ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นพ่อเมืองทำการปกครองสืบแทน จึงได้ดำเนินการปรับปรุงเมืองป่าเป้าให้มีสภาพมั่นคงถาวรยิ่งขึ้น โดยใช้อิฐก่อเป็นกำแพงเมืองและเปลี่ยนนามเมืองเสียใหม่ เพื่อให้ถูกต้องตามลักษณะเมืองที่มีกำแพงเมืองว่า "เวียงป่าเป้า" อันเป็นนามที่เรียกขานกันมาถึงทุกวันนี้ ต่อมาพระยาเทพณรงค์ถึงแก่อนิจกรรม พระยาขันธเสมา ซึ่งเป็นน้องเขย จึงได้รับการแต่งตั้งให้เป็นพ่อเมืองสืบแทน ต่อมาราวปี พ.ศ.๒๔๕๐ ทางราชการได้ย้ายที่ว่าการอำเภอแม่พริกไปตั้งใหม่ที่ริมแม่น้ำแม่สรวย และขนานนามอำเภอใหม่นี้ว่า "อำเภอแม่สรวย" ตามชื่อของลำน้ำที่ตั้ง และได้ยกฐานะกิ่งอำเภอเวียงป่าเป้าขึ้นเป็นอำเภอ โดยขนานนามเดิมว่า "อำเภอเวียงป่าเป้า" สืบต่อมาจนทุกวันนี้ (ขอบคุณข้อมูลจากหอประวัติเมืองเชียงราย ๗๕๐ ปี)
 |
| อดทน ชื่อร้านก๋วยเตี๋ยวที่ขึ้นชื่อของอำเภอเวียงป่าเป้า |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น