อำเภอเมืองเชียงราย จังหวัดเชียงราย

คำขวัญประจำอำเภอ "เมืองพญามังราย สายใยน้ำกก พระหยกล้ำค่า ไร่แม่ฟ้าหลวงรวมใจ น้ำตกใสขุนกรณ์"

ประวัติความเป็นมา

กษัตริย์ในราชวงศ์ลวจังกราช (บางตำนานเรียกลาวจักรราช) ได้สืบสันติวงศ์ต่อจากปฐมกษัตริย์ผู้สร้างเมืองหิรัญนครเงินยางจนถึงเชื้อพระวงศ์พระนามว่า "ลาวเมง" หรือ "ลาวเมือง" ซึ่งต่อมาได้อภิเษกสมรสกับนางอั้งมิ่ง หรือนางเมพคำยาย (หรือนางเทพคำข่าย) และมีพระโอรสประสูติใน พ.ศ.๑๗๘๑ พระนามว่า "เจ้ามังราย" ซึ่งได้ครองราชย์ต่อจากพระบิดาเมื่อ พ.ศ.๑๘๐๔ และได้มีดำริที่จะรวมเมืองน้อยใหญ่ในแคว้นล้านนา (ภาคเหนือตอนบน) ให้เป็นหนึ่งเดียว จึงได้ยกทัพไปเจริญสัมพันธ์ไมตรีและปราบปรามหัวเมืองต่างๆ และในช่วงที่ไปหัวเมืองฝ่ายใต้ เมื่อไปถึงดอยจอมทอง ริมน้ำกกเห็นเป็นชัยภูมิดี เหมาะแก่การป้องกันการรุกรานของทัพมองโกลที่กำลังแผ่อำนาจเข้าครองยูนนาน พม่า และตังเกี๋ย จึงทรงสร้างเมืองใหม่เป็นศูนย์กลางของแคว้นหิรัญนครเงินยางแทนเมืองยางและตั้งชื่อเมืองใหม่ว่า "เมืองเชียงราย" ในพ.ศ.๒๓๘๕ เจ้าผู้ครองนครเชียงใหม่ ลำปาง ลำพูน ได้ขอพระราชทานตั้งเมืองใหม่ต่อพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวและเมืองเชียงรายซึ่งถูกทิ้งร้างไปเมื่อครั้งพระยากาวิละทำสงครามกับพม่าก็ได้รับการฟื้นฟูอีกครั้งหนึ่งแต่เป็นเมืองบริวารของเชียงใหม่ต่อมาได้มีประกาศเสนาบดีกระทรวงมหาดไทย ให้รวมเมืองเชียงราย เมืองเชียงแสน เมืองฝาง เมืองพะเยา เวียงป่าเป้า แม่ใจ ดอกคำใต้ แม่สรวย เชียงคำ เชียงของ ตั้งเป็นหัวเมืองจัตวา เรียกว่า "เมืองเชียงราย" อยู่ในมณฑลพายัพ จนกระทั่งถึงสมัยรัชกาลที่ ๖ ก็ได้ยกเลิกการปกครองแบบมณฑลเทศาภิบาลและมีประกาศตั้งเมืองเชียงราย เป็นจังหวัดเชียงราย ตั้งแต่นั้นมา (ขอบคุณข้อมูลจากหอประวัติเมืองเชียงราย ๗๕๐ ปี)



















ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น